Gri bir mevsimde zaman
Bu havaları hiç sevmiyorum
Sanki Nuh tufanı kopacak Sanki Musa asası ile bulutları yaracak Sanki Kabala’dan seçilmiş bir büyüyle kaplı gökyüzü Gri bir mevsimde sahne alıyor zihnimin karmaşık figüranı Zaman izafi değildir biliyorum Paralel bir doğru üzerinde sergileniyor geçmiş ile gelecek Bir ayna saplayıp delmek istiyorum zamanı… Yemek buğusunda baharat kokusunun Saçlarımdaki şefkatine doymak istiyorum Tedirgin dizlerin fısıldadığı seyahatleri Beş dakikada olsa çocukluğuma dönüp Annemin dizlerinden dinlemek istiyorum Üşüyorum, Sarsın istiyorum bedenimi kundaklarcasına Nasırın iliklendiği elleri Doyasıya öpmek istiyorum. Yoğun sigara dumanı altında Kutup yıldızı yetersiz kalıyor kayboluşlarıma Bir babanın seyrinde seyyah olmak istiyorum Susuyorum, Sıkışıyorum göğsüne akrebin yelkovandan kaçarcasına… Geleceğe yöneliyorum Bir musalla Kazılmış bir toprak Kulaklarda bir sala Ve birkaç tahta görüyorum Sanırım vakti geldi Gidiyorum… |