Mahşere kaldı
İnsan bilgi sandı, kör çağlarını,
Dertlere varken, İslam reçetesi. Mazlumlar yırtamadı ağlarını. Hayata yoldaş şeytan peçetesi… Kimi mala taptı,kimi karıya, Batılı sevdi,Rabbe kul olamadı. Cadı önlüğü giydirdik arıya, İnsanlık, bal peteği bulamadı. Derinde boğuldu, millet yıllardır, Hep mazlumu ezdi evini yıktı.. Dünya kefeni adalete dardır, Ne devlet yahu pareleli çıktı. Güzel halk olan, güzel yaşamadı, Öğrenmedik gitti, şu güzel dini. Kurana, sünnete sarılamadı, İnsanlık yozlukta,yaktı kendini.. Başka yerde aradık kardeşliği, Gidilen kapıdan hastalık kaptık. Dine dindara ettik kalleşliği, Sözde bildik dini, basamak yaptık.. İnsanlık bitmiş, kırılmış ölçüler, Katil sokakta, hain maske takmış. Hak arar,hem haksız hem güçlüler, Çabulcu’ya zevk, mahsum kanı akmış. İmanda birlik, insanın dirliği, Gaflet uykusu akılları aldı. Beceremezsek, secdede birliği, Dünyanın huzuru mahşere kaldı. Şub.14-Arifiye |