kimyasal aşk
cigaranı hiç söndürme’sağlıklı ağlamak için henüz erken
uranyum "çekirdeği" çıtlatırken ben’ bir "nötron" daha ekler dokunuşun/atom bombasına döner "varlığın" ben "yok olurken" anlattıklarıma inanıyormusun ben bile kendime inanmıyorken eğilmeden’de sana ait olabilirim ama sana ait ölemem sen ömrüme kimyasal bir tehdit’ken hiç bir sevişme seni hayal etmek kadar tatmin etmez şehvetimi ya’da ruhum göç edince boşalır toprağa yüreğim ben zevkten ölüyor’ken Tanrı’ya teslim edersin bedenimi Gökhan Gök |