annesinin süt almaya yolladığı küçük kızı
ne de çabuk kesilmişti sütten
sütten kesildiği günden sonra olmadı çok zamanı
yaşıtları evcilik oynarken
o evliydi sahiden
o’nun hayatın acı maskesini ay çehresine taktığı bir zamandı
o zamanlarda bir adam
dünyaya meydan okumaktaydı
asi ve kardelenin buluşması
elbette normal insanlar gibi olmayacaktı
kardelen hayal kurdu
asi o hayal’de bir dünya
kardelen çocuklarına kendini adadı
asi
çocukluğundan arta kalandı
kardelen
ışıltılı sokaklara ay doğdu
asi
teneke mahallesinde güneş’i buldu
ne kardelen düşürdü yıldız uğultulu dudağından sigarasını
ne asi,o sigaranın dumanında boğuldu
asi,kardeleni kardelen’siz bahçelerde yaşıyordu
kardelen asi’yi yalan bir coğrafya’dan ayırıyordu
ve ikisi’de bedeninden ruhunu kurtaran bir anneyi
hayırsız bir babaya tercih ediyordu
üstelik bu sevda
tabuların anlamsız adaletine meydan okurcasına
derinden ilerliyordu
bir gün şafak durdu
iki sevgili mehtabın sökmesini bekler oldu
zaman yelkovandan akrepten geçmiş,
ömrünün çıkış kapısına doğru ilerliyordu
ve artık
asi sabahı doğmayan kardeleni
hercai zannediyordu
kardelen ise asi’nin
gecelere hükmetmediğini düşündüğü isyanını sorguluyordu
oysaki ikiside şunu anlayamıyordu
ne asi’nin gecesinde kardelenin’in ay’ı kayboldu
ne kardelenin sökmeyen gündüzünde
asi’nin güneşi
başka hayallere doğdu
ve bu hayatın bir oyunu iseydi eğer
kaderlerini kötü bir şeytan
başrollerini ise yeni açmış hayalleri oynuyordu
ve bu hazin yapıtın senaryosunu
o çok kızdıkları hayat değil
geç kalmışlıkları yazıyordu
kardelen Rabbine döndü
asi kardelene
kardelen artık tipi boranlarda açmak istemiyordu
asi ise
ölmek istiyordu
açmamak’ta ölmekti zaten
kardelensiz isyan etmekte
bunu ikiside çok iyi biliyordu
annesinin süt almaya giden kardeleni
ve kayıp bayramların aranan serserisi
son kez birbirlerinde ıslatarak göz bebeklerini
ahiret için sözleşti
bir gün
tuuba ağacından beraber düşeceklerdi
ve aynı toprakta filizlenip
cehennemden acı,cennetten mutluluk içeceklerdi
asi,tüm erkek kardelenleri solduracaktı
kardelen ise asinin gülüşünde tebessüm edecekti
şimdilik iki küçük kardelen için
ne asi isyanından vazgeçebildi
ne kardelen
yalnızlığından
ve en büyük temenniydi artık
sıratta beraber imtihan vermeleri
............