Sevgilim
asiydim
bir çocuğun korkusundaki aşk bir Aşk’ın korkusundaki çocuktu seni sevmelerim iyi’ki vardın diyebilmenin kutsal geçitleriydi resmi vedalar sen geçtiğinde "mübarek" olan bir Sokak’ta ben tüm seni kaybetmişliğimle gülümsedim bir Kadın öldü o an parantez arasındaki bir ünlem işaretinde ayağa kalkmalısın dedi her kırılma anında seni düşünürken yarattığım "düşsel" surelerim ayet’ti beni telkin eden sensizlik nefes alabiliyor olman bile benim ilahi bir tesellim’di/sevgilim Gökhan Gök |