HER MEVSİM HAZANDIR BANA ANNE...Bir kış gecesi Çığlık gibi düştü ölüm Buzlu duvarlarına odanın Mutluluk cam kırığı gibi düştü çocuğun ellerinden dağıldı dört bir yanına odanın oysa ne güzeldi yıllar yaşlanıp ele ayağa düşmeyinceye kadar her iklim hazan azar azar düşerdi kadının bedenine acılar yatağa mahkum ve tutmazdı eller ayaklar pencereden bakar yağmurlar akardı gözlerinden kadının sitem etmezdi hiç haline gülümserdi kaderine kadın umuttu aşı Yaşını sorarsanız Sancılı çileli bir ömür ve bir o kadar da gözyaşı susardı pek konuşmazdı bir şey sorsan gözleri konuşurdu kadının yedi yıl yedi mevsim bir nefesti hayata bağlayan ölüm gelmişse ha bir nefes fazla ha bir nefes eksik başım gözüm üstüne derdi kadın bir kış gecesi çığlık gibi düştü ölüm buzlu duvarlarına odanın çocuğun ellerinde nefessiz sessiz Yığılıverdi kadın tek ses etmeden günahsız… Bir çocuk gibi göçüp gitti kadın |
yedi mevsim
bir nefesti hayata bağlayan
ölüm gelmişse
ha bir nefes fazla
ha bir nefes eksik
başım gözüm üstüne
derdi kadın
bir kış gecesi
çığlık gibi düştü ölüm
buzlu duvarlarına
odanın
çocuğun ellerinde
nefessiz
sessiz
Yığılıverdi kadın
tek ses etmeden
günahsız…
Bir çocuk gibi
göçüp gitti kadın
Okunası şiirdi severek okudum
Usta kalemi alkışlıyorum
Kalemin susmasın üstadım
_________________________________Selamlar