YEZDA
yüzümde esmer acılar...
bir şehrin yüreğine sığınmışım... avuçlarımda ve alnımda tuzlu temmuz yanıkları var uzaklarda gözleri ama bir kadın ağlar... dağlar içimi, kavurur feryatlar figanlar... ah yüzü buğday yanığı bir kız çocuğu dolaşır içimde umutları üryan... köyünden yurdundan sürgün ve talan... adı yezda... gözyaşları soğuk... sesi titrek ve yezid... umutlarından koparılan.. kırılır hayallerim... buz tutar ellerim üşür gözyaşlarım düşer yanaklarıma ağustos sıcağında.. |