Kışlık
Kışlıklarını giyinmiş gün, yine solgun,
Ceketinin cepleri hüzünlerle dolgun, Yorgunluğu tüm uzuvlarında olgun, Gökyüzünde sahiplendiği bulutlar durgun, Yine kendi sabahında üzgün, Bir güneş, bir ter, azıcık rüzgâr; Gelmeyeceğini bildiği araç, boş bir gar, Bir kaç valiz, hayalleriyle oynadığı kumar, Ve kışlıklarını giyinmiş gün. |