Hanımım
Bir nesil ağaçlarında yetiştirdiğim karamsarlık,
İnsanlar hanımım; insanlar çok parlak, aydınlık, Karanlıkta kaybettiğim zürriyetim, Ve zürriyetimin sürüklediği hüviyetim; Hürriyetsizim, iradesiz ve aşktan yetim. Ruhuma sırlanmış. Yada; Hayatıma zamklanmış sakarlık. Hanımım zordur irade de krallık! Bağlılık üzerinde yalakalık, Hanımım senin istediğin, soytarılık; Bir başka fanusunda; pullu bir balık! Bakışlarım sana göre, alık. Cımbızla çektiğin kelimelerim, barbarlık, Kabalık, ahmaklık ve çok kalabalık! Yazık hanımım yazık! |