1
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
1405
Okunma
anlattıkça eksilen, tanıdık bir şeyler var
oysa yetmeli çırılçıplak kalana dek
sessiz şiirlerin hızla kana karışması
bilirim ikimizin de göğü ayrı, yabancı
herkesinki de kendince şenlikli, hüzünlü
aynı bulutu öpebilmek mümkün mü
yaşayamadıklarımızı kazıdıkça
geçmişin dökülen, kayıp duvarları altından
çıkan kırmızıları savunsak
onlara uzansak belki
evet bugün kırmızılar taşıdım
henüz tanımadığım rüyalarımdan gizli gizli
eksik ve belirsizdiler
balkona çıkıp yağmur suyuyla güneşi yıkayan kadınlarca ayıplandım
pencerenin en güzel tarafına denk gelip de açmayan menekşeler gibi
anlatmasak hala durur muyduk kentin sarmaşıklı duvarları, sırlı trenleriyle