sonrası yokah bu mahvıma sebep umut kırıntısı bir gelmeyeceğin yoluna yatmış gözlerim kör olun e mi ah göz hapsinden kurtulamadığım hayal esirliğim eriyen mum zaman, bedenim bir kırılgan dal üstünde titrek yapraklar gözyaşım damlasa gecenin karanlığına gece titrer yıldızlar üşür ayazı ellerimde yüreğimin ah acıyan tenim bir yabancıyla bakışmak aynada şaşkın umarsız eskiden kalan ama eskimeyen sızım ah günde yeni bir şey yok ah eksilmeyen sızım ah sağır bir tanrıya açıldı avuçlar geceye üflenen duman misali dağıldı bir intihar kuşanmalı belki sevgilinin dudağından dudağıma bulaşan gülümseyişin bir dalgacı kıvrım kondurarak kenarına aşka hayata ölüme karşı hatta teyellenmiş dururken hayat zamana tam da bir kefen beyazlığına sarınmışken yaşamak ve hazır ölüm uykusuna yatmışken tanrı sonra sonrası yok |
Şiirin önce samimi başlayan doğallığı ve sonra ağırdan attığı şamar ile dağıldık.
Rahat üslûbunu çok seviyorum ve "ah" ların çokluğuna rağmen şıklığına bayıldım. N e olursa olsun bir sözcüğü sık kullanıp yerinde kullanmak şiiri güzelleştirir. Bunu da usta kalemler yapar.
....Kutladım, sevgilerimle canım.