sen
Ölümüne bir sevgiydi
Ölümüne bir ızdırap Mukaddesti her şey Her şey mukaddesat Tapar gibiydi aşkım Dokunmaya kıyamazdım Bakışların camdandı Kaçsam kaçamazdım Sırça köşkün mabedimdi Ellerin sanat eseri tanrının Her şeye anlam verdin Ve her şeyin anlamını aldın Herkestin, her kadın Her sokak başı,her adımdın Her sabah çorbası,her yudum içki Kesip aldın kalbimi Bittim,bana kendimi bırakmadın Dili geçti tüm zamanların Mişlere bağlanırken aşkımız İşte şimdi ikimiz de Bir ömür boyu yalnızız Herkesten sakınırdım seni Varlığın belli belirsiz Güzel bir rüya gibi Ben tüm Sabahlara hevessiz Tüm şarkılar sendin Tüm gündoğumları sen Her şafakta sana uykusuzdum Aydınlanan her parça sen Sen ağlama duvarımdın Yalnız sana aktı gözyaşlarım Yokluğunda bile sarıldım sana Umudumu yokluğuna harcadım Yine de pişman değilim Bembeyazdır yüzün, hala güneş gibi Öğrettin bana her şeyi,hayal kırıklığını Öyle ya,İnsan yenilmeyi de bilmeli Kal güzel bir anıyla, bir gülüşle Mahcubiyetine canın sağolsun Son kez sigaranı yak benim için her nefesin içime dolsun |