Rutubetin ıhlamurla karışan kokusu ve karanlık hakim olmuş, yalnızlığa. Bir parça da olsa hüznü yumuşatmış bence ıhlamur kokusu.

Sahanda bir düş yağına kırılan hayalim. Çok ilginç, özgün bir cümle. Düş yağı akıtılmış sahana ve hayal yayılamadan içine kırılmış. Nasıl da iştahla hazırlanmış kim bilir, yağa kavuşamadan kırılmış havada şiirin hayali.
Korkularla beslenen iniltilere keman sesi eşlik ediyor sanki, çok uzaktan.

ellerimle her dokunduğumda yüreğime
incinen bir çocuk düşüyor kirpiklerim den
Bu satırlarda çok güzel ve etkileyici. Benzetmeler, şiire inanılmaz doğallıkta ve güzellikte yerleşmiş. Hepimiz ağlarken, içimizde ki incinen çocuğu
hissederiz. O çocuk düşmüş şiirin kirpiklerinden.
Anlaşılan bu, ilk yitik serüven değil. Kir pas içinde ki suskunluğa hepsini atıyor, şiir. Suskunluk da sebepsiz değil, birikmiş yığınla anı ve hiç biri dile getirilip açıklığa kavuşmamış. Beklerken kirlenmiş, dile sıralanan sözler. Belki de kimse üzülmesin diye bir bir saklanmış, acı dolu cümleler. O cümleleri hak edenlere kurulmayan sözler birikip kirletmiş anıları.

ben yüzüme kaskatı kesilen kadının kokusunda yutkunuyorum
ve sıra sıra soğuyorum mevsimin kar ve yağmurlu gözlerinde........
Sevilen kadının kokusunda yutkunuyor, şiir. Söyleyecekleri var belki de. Söylemiyor, yutkunuyor sadece. Kar ve yağmur altında üşüyor, birden bire. Soğuyor, belki ondan belki de ondan uzak olduğundan.
Aşk büyüyecek demiş, şiir. Bir sigara molasında akmış adeta şiir. Aşk, büyümeyi kafasına yerleştirmişse, ayrılıklarda da büyür. Aşk, bir yüreğe yerleşmeye karar verdiyse, bir harfin gölgesinde de büyür.
Aşkla yazılmışsa bir şiir, emek ve duygu dans eder yüreklerde.
Saygılarımla.

Bir vaktin şafak ağırlığın da tüm karanlıklar çöktü
Arkam önüm, sağım solum sensizliğin yalnızlığı oldu.
Tek başlığıma rüzgarlarda kanat çırpınışım
Düş oldu tüm hayallerim
İçin için kanarken içim, notasız şarkılar gibi heceler dilim...
Kırık dökük hayallerim, incinen çocuk yüreğim
Kirpiklerimin arasın da hayalin
Uzak ihtimaller de kaldı özlemlerim...
Özlemler, özlemlere haykırır özledim.........
Ve yine suskunluğa kalır dilim...
Feryat eder yüreğim yine suskunluğa kalır dilim...

Ağır ağır açılır yorgun gözlerim
Sözcükler arasın da kalır, tüm cümlelerim...
Sürgünüm acıyan yüreğinde haykırırım...
Ve yine yutkunurum yağmurlu yeşilim gözlerin ...

Ve şimdi sönük yıldızlar, gök gri içinde
Ay çoktan küsmüş gökyüzüne
Şafak vurmaz olmuş, sabahın gökyüzüne
Üşürken, yüreğim yüreğine, dargın yüreğin yüreğime
Ve susarak, rüzgarlara söylerim
Yüreğimin dilinden, söyleyemediğim tüm söz ve cümlelerim...

Ve gündüzler gece zift karası
Sensizliğin yokluğun da yapa-yalnızlıklarım...
Haydi açın ruhumun sonsuzluğa dinlenecek topraklarım BEN geldim....


Canı gönülden kutluyorum şair sizi...
Şiiriniz ve tüm şiirleriniz için.
İnsan bazen kendini bulur ya şiirler de bulurum kendimi şiirleriniz de...
Ama şairin şairliğin de şaire olmak ne mümkün...
Kaleminiz yorulmasın hep var olun...


Narçiçek tarafından 12/20/2013 9:27:23 AM zamanında düzenlenmiştir.