yaşamakŞiirin hikayesini görmek için tıklayın her şey sustu
babasızılarıma öpsene yüreğimden baba dirilsin sesim son defa yalnızlık yükü ağır bir dünya Senin için yürüdüm yarınlara Altı katlı bir ölüm gömleği sırtımda Yedi kat gök büyütüyor göğsüm bana Ellerim ki beni çoktan oldu unuttu ellerin avuçlarımda bir serin uyku oldu böyle kal nolur baba korkuyorum sensizlik bir koca rüya Şimdi o derin gözlerine b/akıyorum Koca bir geçmişe Kızdığım cigarana Köşede b/üzülen kül tablana Üşüyen kapılarına Ve sabahı çıplak kalmış çocukluğuma Kızıyorum tonlarca sana her şeye Pencere oluyor gözlerin bana Şimdi günlerden hep gece bu gün Günlerin hüznünde hep o eski dün Bu gün diyorum tek yorulan ben değilim penceresi kırılan eski bir mutluluğum Yer gök ve solmuş için gibiyim Tek ölen biz değilmiş İnandım artık biliyorum Şimdi soruyorum hangi kadın doğurur ki sana benzeyecek olanı omuzları bir dünya göğsü koca cennet olanı aşkıma bakıyorum ne çok benziyor babama diyorum aklımı yoru(umlu)yorum bir kadın bir adamda yalnız bir baba arar bunu en iyi ben biliyorum yığılı yorum yorgun kafamın ayak ucuna Bıraktığın bir avuç o hayal İçimdeki son adam kadar sığınıyorum ona bu aralar yaşamak dediğin bundan sonra yarım kalmış bir bahar bana Anlasana baba kızın her şeyi sen diye seviyor toplam bir ölüm kadar ses ver Rabbim buluşmaya kaç şiir var mhd |
bize dua edin...
muhabbetle vesselam...