ARTIK BÜYÜDÜM ÇOCUKGök birden parçalandı sanki karnı yarıldı Hüzün yağmur halinde üzerime döküldü Birden küçük bir çocuk ellerime sarıldı Boş ver dese de içim ciğerinden söküldü Dedim çocuk uzak dur artık benden hayır yok Yıllarca beraberdik yalanlara karnım tok.. Ne zaman dara düşsem gülümsedin yüzüme Beni eski halime döndürmekten bıkmadın Ama şimdi çarem yok batıyorsun gözüme Bu derdi taşıyamam sen aklımdan çıkmadın Sende kabul et şunu artık bırak peşimi Boş yere arıyorsun kaybolan o neşemi. Misket oynadığımız o günler çok geride Düşüp yaralansam da kalkardım biliyorum O küçük kız güçlüydü ama şimdi nerede Yine çocuk olmayı gönülden diliyorum Büyüdükçe yollarım diken tarlası oldu Sıyrılan yüreğime yalnız acılar doldu. Sonunda cinnet ile boğazına sarıldım Dedim kader bırak git ne istiyorsun benden Öyle bir tokat attı can evimden kırıldım Sende öl artık çocuk kurtulmalıyım senden Küçük bebeklerimi koyma artık önüme Yaşamak haram bana sende sokul yanıma.. Ayvazım DENİZ |