YOL YAKINKEN...
Ne beşeri aşk,
Ne ihtiras, Ne de yalan… Uzağındayım, çok uzağındayım Tüm bu menfi duygulardan. İşim olmaz kibirle, Asla da olmadım nefsimin esaretinde. Aç, susuz, yalnız ve suskun; İhtişamını yaşamaktayım Ezeli bu dört duygunun. Körelttim nefsimi, Yeminle ettim tövbemi. Ben yolcusuyum Gönlümdeki mabedin… Anam, babam, kardaşım; Yüce Mevlam’dır tek sırdaşım. Gurbet, benim ezeli vatanım. Yoktur yalanım, dolanım, Gözüm yok kimsenin servetinde, Servet zaten benim kalbimde. Yol yakınken döndüm yüzümü, Ben, çoktan ahrete. Dünya, ey yalan dünya; Bir garip kulum işte, Hayat denen bu uzun yolda, Günahım, ayıbım varsa affola. |
yüreğine sağlık ablam