Kar ve Gül
Muhsin Yazıcıoğlu’na
Kar ve beyaz Saflığın adı Kan düşerse kara Beyaz kara olur Kalplerde yara olur Karanlığa nara olur Nara çıra olur Tutuşur yanar kar Alevler beyaz beyaz vurur yüze Sorular dizilir zihinlere düğüm düğüm Ağlar gök Susar yer Sıkılır dişler yumrukların yerine Akın ve karanın Aydınlığın ve karanlığın Yerin ve göğün sahibine Açılır çaresiz eller Kar ve beyaz Yaşların süzüldüğü çehre Kurtlar pusuya düşende Çakallar inmiş şehre Bıyıklı yosmalar oynaşır onun bunun koynunda Kadehler kırılır kutsal kâse adına Daldırılır eller kan akan bir nehre Ve sürülür mihrabıma namehrem ellerin kan izleri Kim sildi kara düşen izleri Bu kanlı çukuru kazan kim Bu oyunu yazan kim Bu düzen kim Kim Kim Kar ve ayaz Vurulmuş kurtlar sırtından Eşiğindeyken sır kapısının önünde Açılmış eller Söylenir diller İki rekat namaz İki kelam niyaz Kar ve gül Güle kar yağmış Gülü kar yakmış Köz ve kül Köz küllenir mi ayazda? Al korlar yakarken yürekleri Sabretmek ne kadar da zor Kar yangınlarının korunu Kar söndürmüyor Bir yiğit uzanmış yatar yüzükoyun karlarda Bin yiğit ağıt yakar ardından Susar hakikatler bir müddet Ama susmaz ila nihayet Ve çözülür dili kahpelerin Satar yandaşlarını da bir pahaya Öter kargalar yerin kulağına elbet Lanet eder semada melekler Güle kıyan ellere Arşı titretir sedaları Ya ilahi tebbet yedahüm tebbet Aminlere karışır bu nida Ve haykırır şairler Ey Müntakim Allah’ım Bizi intikamına memur et Katilleri bizim ellerimizle kahret 02.12.2013 / 20:20/ Çorum |
gül konar kar üstüne
gün döner gün üstüne
sönmez şafaklarda sevda
cennet verir ona hüda...
muhterem şiirini hüzünlü içi buruk yetkililere sitemli sonunu aydınlık olur inşallah diyerek okudum. rabbim rahmetyle tecelli etsin. zalimlere cezasını versin...