Yeter Ki Sev Beni
Seni özleyip, sana özlem şiirleri yazarken
Efkâr basar sol yanımı Sabahları başka severdim seni Şimdi sensizlik, Boşlukta yankılanan sessizlik gibi Akşamları da bir başka severdim bilirsin Karanlık gecelerimde çaresizliksin şimdi Âşık gibi sevmezsen Kardeş gibi sev beni… Saatler, gece yarısını sensizlik geçtiğinde Her an’ımı kazırım yüreğime. Ve orada kopan fırtınalarda savrulurum Yaşarım seni sensiz. Özlemle başlar sana yazdığım şiirler Hasreti yazarken biter kalemim Âşık gibi özlemezsen Kardeş gibi özle beni… Özlemlerin arttıkça, yüreğime ördüğün duvarlara Yazdım satır satır hasretimi Sonra okurum Ve başlarım konuşmaya Seninle sensiz. Âşık gibi konuşmazsan Kardeş gibi konuş benimle… Alıştırmıştın beni, her şafakta Tebessüm ederek seninle uyanmaya Hiç gitmedin ki hep benimleydin. Bazen sanki göçük altında kalmış gibiyim Canımı ne kadar yaktığın Aklına bile gelmez. Farkında mıydın? Üstüne titreyerek Ne çok sevmişim meğer seni. Âşık gibi sevmezsen Kardeş gibi sev beni… Oysa uzaktan da olsa beni sevmeni istemiştim İşte kalemim yine şaha kalktı Yine seni anlatmak arzusunda Bundan böyle aşkım dökülse dizelere, Ne faydası Var? Bazen cümleler az gelir haykırır avaz avaz Kelimelerse hiç yetmez. Kim bilir? Kelimeler kırgın Cümleler dargın. Tükendim ben aşkımı anlatırken Aşkını anlatmasan da Anlat kardeşçe sevgini… …Ve Zamanlarımın hepsi sana harcamakla tükendi Çıktım dönüşü olmayan yolculuklara Kalbim çarpar, kesilir nefesim Gözlerim bulanıklaşır, Sis duvarı kaplar düşüncelerimi Sabaha çıkmaya mecalim yok Bu gece bitabım Eğer seni görmeden gözlerim açık giderse Âşık gibi ağlama arkamdan Kardeş gibi bir Fatiha oku… Sokaklarımda zifiri karanlık Korkma ölüm sessizliğinden Bir sana bir şey olmaz bir de aşka Banadır gecenin bitimsiz cefası Kendi tercihimdi seni sevmek Sevabı da benim günahı da Çektiğim acıların külfeti benim Karşılıksız bir aşk bu, kabullendim Ama sevdiğim, Bu son isteğim Âşık gibi sevmezsen, Kardeş gibi sev beni… Mustafa KARAAHMETOĞLU 29.11.2013 |
Çıktım dönüşü olmayan yolculuklara
Kalbim çarpar, kesilir nefesim
Gözlerim bulanıklaşır,
Sis duvarı kaplar düşüncelerimi
Sabaha çıkmaya mecalim yok
Bu gece bitabım
TÜREĞİNİZ SUSMASIN ÜSTADIM