HASRETİM ANNEMSeninle geceler kısa ve sıcaktı Ay ışığıydın yıldızdın sema berraktı Geceler şimdi uzun ıssız ürperti dolu Yıldızlardan yoksun soğuk kara bulutlarla kaplı Sensiz sabah olmuyor gece bitmiyor Annem… Güneş gibi doğardın odama sabahları Bahar kokardı ellerin Serpilirdi yanaklarıma kır çiçekleri Meltemler eserdi saçlarımdan Sevinç damlaları süzülürdü gözlerimden Sabahlar şimdi küflü duvarların gölgesinde zindan Bedenim yorgun biçare viran Sensiz hüzün yağmurlarıyla uyanıyorum Annem... Sevginin şerbetinden içirirdin her saniye Şefkatli yüreğin gölgeydi acıya Yaklaştırmazdı yanıma Tebessümlü yüzün sır küpüydü Ortaktı arkadaştı her dem duygularıma Acılar şimdi birer elbise içinde ezildiğim Her dakika türlü türlü giyindiğim Deryanın çöllerinde yol bulmadığım Acımaz yüreklerin elinde gün be gün eridiğim Sensiz içten bir gülüşe ufacık bir sevgiye Hasretim Annem.. 29.11.2013 İzzettin AKYAPI |