YOL YAKINKEN...
Kutsal bir örtü gizlerken,
Ruhları; Kifayetsiz sancılar Sürüp gitmekte. Nefis sürüklerken Peşinden insanları Çoktan ayyuka çıkmış Kıyamet alametleri… Bir dua, Bin günahı gömmekte Ve çıkmakta aheste aheste Mazlumun ahı Yitip giden ahir ömründe. O ah ki; Ne yetimler, Ne öksüzler Cefa çekti, O ah ki; Ne ateşler söndü Ne yürekler acı çekti. Sanma ki; Yoktur günahın bedeli, Şükret Rabbine, Yoklar o her daim kalbini. An ve an Anmadan geri durma, Hissetmek için Sadece bak semaya. Yol yakınken, Bırak sefayı, Hadi söndür İçindeki nefreti. Kutsa aşkı, vefayı, Yol yakınken, Geç olmadan… |