SESSİZ İSYAN
Kaçıncı perde
Kim bilir; Bitmek bilmeyen Bir hikâye… Başı çoktan belli, Sonunda neler neler gizli… Öksüz düşlerimin isyanı, Yaprak yaprak Dört bir yana Savurdum her birini. Titrek ellerim soğuk, Gözlerim her dem nemli, Gördüm ki; Tüm sözler yalan, Büyümekte içimdeki Sessiz isyan. Neye, kime inansam Hep oldu sonu hüsran, Dost eyledim her birini, Zor muydu Tutmak elimi. Suçluyum, bilirim Yol yakınken, Çekip gitmeliyim, Bir ömre bedeldi rüyam, Çoktan sildim defterimden. |
İlk ben yazardı. Yorum ama çalışıyorum..