BİLGİNİN IŞIĞI ÖĞRETMENİMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın okumak için
/KalabalikDergi
Gözyaşlarım akıp giderken bilgisizliğin yurduna
Hiçbir umudum yoktu öğretmenim bu hayatın yolunda bilgilerinizle benliğimi Sardığınız ilk anda Anladım cehaletin pençeleri dokunmazdı bana Anladım ki bilgisizlik uğramazdı yurduma Korkuyordum öğretmenim bilgisizliğim le yüzleşmekten Korkuyordum öğretmenim cehaletimle ölüp gitmekten Korkuyordumki öğretmenim Sizi Bir gün Kaybetmekten Merhametli ellerinize muhtaç oluyordum bende gözyaşlarım dökülüyordu Okuyamadığım hecelere Sonra okula attığım ilk adımlarla o güler yüzünüzle siz çıktınız karşıma Belki kalem bile tutamıyordum Belki adımı bile okuyamıyordum hecelerden Sabırları ekiyorsun öğretmenim başarmamız için sen Ne Mustafa Kemaller yetiştirdin Ne Kanuni Sultan Süleymanlar Onların beyinlerini de aydınlatan sendin Sendin öğretmenim eşsiz bir mimar Cehaletin eteklerinden tutup atabilen sendin Başöğretmenin izinde yürüyen parlak bir güneştin Sendin öğretmenim her sabah doğan güneşim Bilginin Işığıdın Sen Öğretmenim öğretmenler günü Karabük İl birincisi şiirim... |