LEYLA ÖLDÜ MÜ?
Dün göremedim onu pencerede,
Hiç karşıma çıkmadı gözleri.
Bütün sokakları köşesinden döndüm.
Leyla öldü mü?
Şimdi gözlerimi kaçırıyorum pencerelerden,
Kapılardan ve önümden geçenlerden.
Yine karşıma çıkmıyor bu Leyla.
Bir bardak daha öfkeyi doldurup içiyorum,
Hala ilk gün ki gibi bekliyorum.
Leyla sen gelmiyorsun.
Kıs kıs gülüyor komşular,
Menekşeler soluyor,
Çocuklar gülüşüyor evlerinde,
Şehrin ışıkları sönüyor.
Arkadan bir ses çalınıyor kulağıma,
Arayan mevlasını da bulur Leyası’nı da.
Soruyorum komşu çocuklara,
Leyla öldü mü yoksa?
Menekşe kokuları ardında,
Balkonuma bir kız geliyor.
Leyla öldü diyor...
Hem de 40 yıl önce.
Ah Leyla dedim güldüm sonra,
Giden gidiyor ne fark eder?
Ha kırk yıl önce ha sonra...
Gözlerimin içindeki baharda.