babam "O"nu beklerkenher gecen, geceye kısık fenerken karanlıkla ışır zor uykuların üşümezdin kar bacadan girerken bedeninde buz üşüyecek yarın yorganın toprak mı taş mı yatağın başını göğsüne niye koyarsın toprağa yürüyen cansız yaprağın kör kulak ayak sesini duyarsın kapının tokmağı kulak memende tırmıklar damar çeperini sesler göz kapağın kor kanat pencerende çarptıkça geceye içerde sisler her gece her gece kapında gölge sanki yorganına kaplanan gözdür uykun somurulmuş ruhundan önce kezzap ağızdan tükürülmüş yüzdür ayağında teneke mi bir mezar bir bacağın bir sapmaya sıkışmış senle gelip senden önce gidenler karşıcı gibi gözlerinde alkış inancın yitecek kadar mı derin alnına duayla işaret dövdün bir ayağında mest biri iskarpin secde ahret kıyamda dünya derdin hayatın öncesi sonraya ikiz şimdi bilgesin, ilkinden habersiz gelişin bir candan gidişin cansız doğmaktan yaşamaktan daha yalnız annenden yırtılırken duymadığın acıyı giderken duyanlar da kim arama onu hiç, bekleme sakın sap inceldiğinde asılır çekim hayata türkü yak bir de cigara surunu üflese bile israfil ahrete en uzak yeri git ara o seni beklesin sen onu değil ömer faruk hatipoğlu (edebiyat ve eleştiri, 2006, s... ) |
oğul-arı tarafından 1/7/2008 8:40:16 AM zamanında düzenlenmiştir.