‘ kutsal ’ korkunun annesi



‘kutsal’ını çoğalttıkça azaldın
boyunu kısalttın büyüttükçe devlerini
yer altından, yer üstüne ‘kutsal’ ha ‘kutsal’
sal kendini zincirlendiğin yerden ve çoğal
gölgeler boyunu mengeneye alıyor


devleştikçe dışındaki cüceler
içindeki devler cüceleşiyor


‘kutsal’ını çoğalttıkça azaldın
ayrılığı çoğalttın biçim biçim
sınırları.. : yeryüzü karalama sanki
kurşun sayısı arttı türü azaldı kuşun

çekildi deniz, daraldı toprak, yarıldı gök
kendi buluşun yok etti sihriyle seni

ah o korku, kendini karanlıkta ararken
neye dokunsan kurtarıcı saydığın el yordamıyla
önce doğurdun sanrı sancılar çekip
sonra ‘kutsal’ diye ölmeye gittin


devleştikçe dışındaki cüceler
içindeki devler cüceleşiyor
.
.
.
.
.
.
.
.

korku ‘kutsal’ın annesi, kahraman korkağa gebe




ömer faruk hatipoğlu



(AUY, y.sanat, 2006)