kutsal‘ kutsal ’ korkunun annesi ‘kutsal’ını çoğalttıkça azaldın boyunu kısalttın büyüttükçe devlerini yer altından, yer üstüne ‘kutsal’ ha ‘kutsal’ sal kendini zincirlendiğin yerden ve çoğal gölgeler boyunu mengeneye alıyor devleştikçe dışındaki cüceler içindeki devler cüceleşiyor ‘kutsal’ını çoğalttıkça azaldın ayrılığı çoğalttın biçim biçim sınırları.. : yeryüzü karalama sanki kurşun sayısı arttı türü azaldı kuşun çekildi deniz, daraldı toprak, yarıldı gök kendi buluşun yok etti sihriyle seni ah o korku, kendini karanlıkta ararken neye dokunsan kurtarıcı saydığın el yordamıyla önce doğurdun sanrı sancılar çekip sonra ‘kutsal’ diye ölmeye gittin devleştikçe dışındaki cüceler içindeki devler cüceleşiyor . . . . . . . . korku ‘kutsal’ın annesi, kahraman korkağa gebe ömer faruk hatipoğlu (AUY, y.sanat, 2006) |