savaş bizden, ölüm çocuklarabüyükler boğuşuruz diş pençe ölür çocuklar ceylan yavrusu babalar gülümser gibiyken savaşa neden siper basar anaların gözyaşı savaş bir niyetse kuşlukta öğleye kalmaz çocuk salâsı çocuklar suyun en yakın akrabaları küçüklüğümüz bu çocuklar mıydı çocukluktan mı yürüdük alnımızdaki yitik yollara kaşımızın ortasındaki derin uçurum katlansa içinde kalbimizin kaldığı açık mıydı bir çentik kadar ya siz savaş tezgâhını açanlar eskiden çocuk muydunuz bir çocuk ölecek kadar büyür küçülmez öldürecek kadar serçe yumurtasından çaylak mı çıkar çocuk muydunuz eskiden çocuklar, ölüm kuyruğunda sırasız ki azrail yorgun, azrail şaşkın azrail korkar oldu canından . . . . . . ağzımdan çıkarken yanmasa jetler dağıtıyor dualarımı tanrı bilse ölür müyüm anne ömer faruk hatipoğlu (AUY, 2006, s: 52) |
öğleye kalmaz çocuk salâsı"
Savaşa EVET....Ölümü ve kanı pazarlayanlara karşı...Çocuklar ölmesin diye...
Tebrikler Üstad...