Hazin bir öyküeski bir rü’yâdan uyandım insanlar neden gidiyor diye sormuyorum eşyalar yerli yerinde bir kadının gövdesinde ölmek gibi göğsünden acı süt içmek gibi birşey bu dilim lâl gözlerim cam kalbimin içinde ipek böceği varmış sayılı günlerin dediler saçlarımda Moskova soğuğu kiraz mevsimini bekliyorum dudaklarım kırmızı şimdi ört üstümü... denizdenizden Kasım 2013 |