Akşam ve Şehir
Bir et yığını sokaklar gözümde.
Ruhsuz. Ama kalpli. Karaketersiz fakat insancıl. Yinede bir ruhu yok. Bu yüzden bakire kalabildi kaldırımlar. Yoksa İsmi sokak köpeklerinin Salyalı ağızlarından akardı tabelaların. Bu defa ruhu olur, yüzleri olmazdı. Ve bu defa Şiir kokmayacak dizeler. Köşebaşlarına adalet geliyor ayaklarımla Gümüş bir kalıntı sönük lamba Umursamaz bir şoför, aceleli yayalar Telaş barındırıyor tramvay durakları. Akşam olmuş, gündüzün kalıntıları silinmiş Hızlı ama dikkatlice. Bazısı bırakmıyor Gündüzü doldurmuş cebine. Şehir süsünü takınmış kucaklıyor, ama Mahvediyor seyri makyaja bulanmış heykeller. İçkilerin ve ibadetin en yoğun saati Kiminin cüzdanında eksiliyor, Kiminin takkesinde birikiyor. Kaçıyorum Benim evim şu sakinliğin hemen yanı İki ekmek sonra biri tabaksız iki misafir. Hırpalansın dışarısı boş beyinlerin entel fikirleri ile. Huzurum tıkar kulaklarımı Düş ve kalemim böler gecemi ikiye. Bahattin BERKDİNÇ |
selamlar
Sedanur tarafından 11/11/2013 5:35:41 PM zamanında düzenlenmiştir.