Uzun z/aman oldu Alfonso
Bir t/akım kederlerin üzerine bir sünger çekip
Y/oklarmış gibi yapmaya başlayalı
Bu ne sa/adettir Alfonso?




Hatırla!
H/ani bir gün kendi duvarlarının üzerine gelmesinden sıkılıp
Gitmeye karar vermiştin
Daha iyi diyarlara
Öyle bir dünyanın olmadığını anladığın gün
Geri döneceğini biliyordum ben oysa
Mutlu-musun diye sormayacağım
Olmadığını, olmayacağını biliyordum
Bilmeyen anlamak istemeyen sendin
Sandın ki her kelebeğin uçuşu başkadır
Kanatları ayrı ayrı renklerde olsa da anla Alfonso
-Her kelebek aynı uçuyor bu yolda-




Her günün ardından başka bir gün doğuyor
Ne ilk giden var, ne de ilk gelen
Her kes hem gidiyor, hem de geliyor.



Sen ağır kalibreli bir idrak yeteneğiyle kuşatılmışsın
İnsani yanılgıların hafif kadranından b/akamıyuorsun s/af olana
Ağırlığın senin görüş alanından fark y/aratıyor olsada
Başka bir g/özlemin ışığında
Hiçle çarpılır bir hadise anla Alfonso.





Hayat her zerresinde sana istediğini sunuyor
Çamura saplı kalmak seçiminse yapacak çok şey yok Alfonso
...




Hayatı anlamlandırmak isterken tüm süslü sözlere
Allı pullu y/alanlara sarılırsın
Sonra bir takım öğretilerin anlamsızlığı çarpar suratına ezilirsin
Kendi bildiklerinden ve tüm öğrendiklerinden
Kilometrelerce kaçmak saklanmak kurtulmak istersin
Fakat nereye kaçabilirsin ki?
Gittiğin her yerde aynı ayışığı aynı yıldızlar aynı güneş ve aynı sonsuzluk
Manzara değişse de sevgili dostum gökyüzü de yeryüzüde aynı
Bu hikaye her gün oynanıyor Alfonso
Senin çok iyi oynuyorum sandığın rolü
Pek çoğu daha önce oynadı
Ki,
Hiç kimse çok alkışlanmadı
Kimse çok beğenilmedi mesela
Hep orta k/arar beğeniler hep vasat alkışlar
Anla artık burada her gün aynı döngüde hapsoluyoruz
Her şey birilerinin kontrolünde
Sıkıştırılmış fareler gibiyiz zamane hattında
Kaçacak yer yok. Tüm kuytular kurşuna dizilmiş
Tüm saklanılacak yerler çelik levhalarla kapatılmış
...




Kendine oynuyorsun dostum
K/açtığına yakalanıyorsun her defasında
Kurduğun her tuzağa kendin avlanıyorsun ilk önce
Sen kalabalıkların arasında sıkışmış bir yalnızsın
Bunu anladığında daha çok korkmaktan korkuyorsun
O kalabalık boşluğa düşmekten korkuyorsun
Biraz daha kandır kendini durma
S/aklan en kalabalık çokluğa
Hadi at en yüksek kahkahanı
Yalnızlık çarpacak er geç suratının ortasına
Yalnızlık hep a/yak altında...
Anladın mı şimdi?
Aynı gökyüzü, aynı siperlere s/aklanıyor
Aynı boşluklarda savruluyoruz
.
.
.

Ve ölüyoruz dostum
-Aynı göğün altında aynı acılarla ölüyoruz-





Sen devam et oyuna, dayanabilirsen
Ben artık boş verdim oynamıyorum
Sırları dökülmüş aynadan b/akıyorum
Gerçekliğin üzerine sürüyorum tüm rollerimi
Nefesime ekliyorum tüm boşlukları
Şimdi çürüme eşlik ediyor dostum masala,
Dökülüyor yıldızlar ışıltıyla b/aşıma,
Göğe bak dostum aynı mavilik, aynı bulutlar
...





Hadi durma! B/ak ve yankılansın güzellikler,
Cesaretin varsa?
Al gölgeni kaç s/onsuzluğa da,
K/açtığın yerde hapsoluyorsun dostum
Zincirsiz hapsoluyorsun...






Bodrum/ Ekim/ 2013
Maide Özgüç