NEYE YARARBoşunadır karaya vuran balık gibi çırpınışların neye yarar gül dalında kırıldıktan sonra ne su, ne de tatlı dilden dökülen gübre yaşatır mı sandın dalından kopup y/ele düşeni.. Her geçen dakika gözleri erir suretinde nefesleri düzensizleşir ki bir zamanlar seni, görünce de düzensizleşirdi nabzı haddinden fazla atardı bileğinde sanırsın bir posta treni geçiyor yüreğinde heyecan fırtınası kopardı gelişinin sam rüzgarlarıyla. Neye yarar; eskiyi özlemle yuvarlamak hatıralarda çığ olup düşmekten başka karanlığın yokluk uçurumuna eskiye rağbet olsaydı der atalarımız bit pazarına nur yağarmış ya işte arada öylesine dökülse de anılar dilimin ucundan bir sokak lambasının göğsüne yalnızca olduğu yeri olduğu an’ı aydınlatır bir süre güneş burnunu dağın başından çıkarınca soluksuz kaçar yine aydınlığın arkasına. Hey hayat: zannetme pişmanım yaşadıklarımdan hepsi tek tek gönül defterime kayıtlı demirbaş eşya gibi zimmetime işlenmiş kayıp yok içlerinde gözüm gibi bakıyorum anılarıma arada pas tutanlar oluyor hiç hatırlanmadığından mı ne onları bu hüzün kokan gecelerde elimde duygu kırıntılarımla parlatıyorum atmıyorum hiç bir şeyi haneme tecrübe diye kaydediliyor biliyorum. Hangi tecrübe aşka boyunduruk vurabilir işte bir tek onu bilmiyorum çünkü her seferinde farklı yerimden darbe yiyorum hiç hazırlıklı olmadığım bir ders gibi hep yeniden kalıyorum aşktan sınıfta ve tecrübelerim sırıtarak seyrediyorlar çünkü her seferinde ters köşeye atlıyorum yememek için gol’ü ve haneme hep yenik taraf diye yazılıyor yorgun gözyaşlarım belki de o yüzden sık sık gözlerimden süzülüyor. Ayvazım DENİZ |
yine güzel bir şiir okuttun ve yine bizi hayran bıraktın
tebrikler kutluyorum