ALIŞIYOR İŞTE İNSAN...
İrtifa kaybetmekte
Saklı umutlar. Peyderpey azalırken tüm dostlar, Hüzün sardı dört bir yanı, Garip bir duygu ama Seviyorum hüzünlü yanımı. Serzeniş değil benimki, Belki bir itiraf; Geçmişten damlayan, Yitik anılar. Her birinde sen, Her birinde hüzün, Her birinde özlem Saklı iken. Sarıyor başımı Kara bulutlar, Alışıyor işte insan, Ne varsa canını yakan. Korkmuyorum, Asla da korkmadım, Yalnız kalmaktan. İyiyim böyle, Seviyorum yalnız düşleri. Bana dair, bize dair, Sevgi, nefret Ne varsa kalbi fetheden, En kötüsü Kavuşamamaktan Doğan hasret. Kavuşmak; kime, neye; Beklemek ise Bir ömür boyu, Bilemeden bu hikâyenin sonunu. |