bağrına külçe altınlardan bir sevda sığdır/san ne fayda
iki karışlık bez parçasında uğurlanır/sın
ve isminden başka hiçbir/şey almadan
sen artık bir avuç toprak/sındır.....................................


Hayat; yaşam,ölüm arasında gidip geldiğimiz bir salıncak gibi,
eninde sonun da bir gün mutlaka kopuyor ipi.Şiirin başlangıcı
şiiri taçlandırmış adeta.Okudukça okumak geldi içimden nasıl
derin bir anlatımdır.Yalnız ayraçla verilen dizelerde bir tutukluk
oluyor sanki...Dilimin döndüğü,aklımın erdiği kadarıyla böylesi
ifade edebildim.İmgenin ve anlamın oldukça iyi kullanıldığı
şiirinize beğeni ve tebriklerimle.Saygı ve selamlarımla...

Değişik, ilginç ve güzel bir şiir olmuş.
Bu yorgun kafa ile yorumlarsak,
yazık olur şiire.
Dinlek kafa ile yarın döneceğiz buraya yine.
Şiiri yudumlayacağız bildiğimizce, sevdiğimizce...

Şuraya hoş bir Anadolu ezgisi koysaydın ya dostum....
Yanık bir türkü melodisi olsaydı.
Çalan da güzel ama,
şiirine yakıştıramadım mı ne...

Son bölümü çok ilginçti şirin.
Hayatın, bu kadar güzel tanımlanmasını az okumuşuzdur.
Doğumla ölüm arasında atılan her adım,
sanatsal bir üslupla sunulmuş okuyucuya.
Her cümle, başlı başına bir hikaye konusu...
Her söz,
üzerinde uzun uzun düşünülmesi gereken bir gizem...
Çokça dersler taşımaktaydı.
Ne mutlu,
okuyana ve
okuyup da dersler alabilene...

Güzeldi şiir...


Bir tutam hayat tarafından 10/25/2013 11:48:20 AM zamanında düzenlenmiştir.

altı üstü toprak olanın...

Çok güzel ve anlam yüklü şiirinizi büyük bir beğeni ile okudum.
Tebrikler bu güzel şiir için.
Saygılar.

şiirlerinize herzaman yorum bırakamasamda takipçiniz olduğumu sezmişsinizdir...

çok şiir okumama rağmen çok az şiiri analiz ederim kendimce...ve yazdıklarım da bu analiz sonucudur ki, yazmak istiyorum şu anda...

öncelikle başlıktan başlayayım...gölgeler....bilmem okudunuz mu benim de sayfamda bir şiir var şaha kalktı gölgeler diye...

gölgeler, Saydam olmayan bir cisim tarafından ışığın engellenmesiyle ışıklı yerde oluşan karanlık , ki bu insanların gölgesi ise ne acı bir şiir..

o çizginin adı SEVGİ...evet hayali çok yükselerde gezen insanlarla hayali bir ekmek suya tamah edip yaşayabilen insanların arasındaki sosyal fark...

yitik düşler ayırdık sol yanımızdaki sevgiliye, kabul edilemeyen bir haksızlık ki ben hep haksızlığa karşı geldim, haksızlığı yapan babam olsa bile...

viran aşklar bağdaş kurardı Dicle/den geçen asi suyun sofrasına
ve demirci kawa/dan Bedrettine yiğit şiirler yazılırdı
göçebelerin çingene uykularında..........

diclenin asi suyunu bilirim şair...çok insan tanımışlığım vardır...be isanları sınıf ayırt etmeden severim...severim ve asla nefret etmem.çünkü her insanda bilirim ki iyilik vardır özde...

ama o özü çok az insan yakalar...

zaten bizi insanlığımızdan çıkaran bu adeletsizliğin sebebi o içimdeki benci ve bencil duygular değilmidir...

şiire yazabilsem daha çok şey var aslında yazılacak...

ne mutlu o ele ki kalem tutmayı tercih etmiş:))

kuttluyorum...

saygılar yüreğinize...

aslında bilmediğim caddelerde ıslandım ben çoğu kez!
ve ardıma salınan bir ses dahi gelmedi ötelerden.
Şimdi sen ne yazdın da beni dağıttın ulu orta şair?
yaptığına ne denir şimdi adı ayrılık olunca.
ben her dizen de daha ne kadar sırılsıklam olacağım?
of be şair!
inan ağlamak değildi ki niyetim (sayfanı yoklarken)
kahretsin! Üç beş boynu bükük harf, yada bir kaç mısra kaçtı göz çukurlarıma.
affet! ben biraz ağlayayım...
sonra tekrar yine ağlarım.




Sizi tebrik etmekten başka bir seçeneğim yok sanırım.
Kaleminizle, kelamınızla ve üslubunuzla yetiyorsunuz zaten sayfaya.
Tebriklerimi bırakıyorum sayfanıza hemi de can-ı gönülden.




dua ile...

istediğim bir dünya açık penceremden görünmüyor...........
sonuna kadar açsam da benim penceremden de görünmüyor...
ama kimbilir belki de yanlış pencereyi açıyoruzdur ne dersin şair....
sevgimle....

imgeler bir harika azizim :)

bağrına külçe altınlardan bir sevda sığdır/san ne fayda
iki karışlık bez parçasında uğurlanır/sın
ve isminden başka hiçbir/şey almadan
sen artık bir avuç toprak/sındır.....................................

kısmına katılmıyorum fakat.

bağrına külçe altından bir sevda sığdırabilirsen iki dünyanı da kurtarır, problem değil :)

marifet "gerçekten" sevdayı yerleştirmekte.aslında burası çok irdelenir de, neyse :)

"boş beşikler sallanır şimdi delirmiş kadınların dillerinde"

ha buraya gelince n'apıyoruuuzzz,,,, yiğidi öldürsek de hakkını veriyoruz :)

ıslık çaldım kuvvetlisinden !!....

İşte şiirde devrim buna derim :) güzeldi dizeler... içine girince kocaman bir tarih gördüm. .. ama demistim cahilim... :))

"şehirlere inmeden mağrur bir karanlık
aydınlığı içini yakan bir sevda uyansın..."

Bence siir bu aydınlık üzre kurulmuş. ..
Uyuyan bir sevdaya seslenişti o sevda bu sevdadan değildi...

Tebrikler