SESİN
Sesin bir dere olur akar bana,
Sesinle beraber sen de akarsın. Sesinde bir su çağıltısı var boyuna; Bilirim, su su kokarsın! Sözcükler sesinde yıkanmış karanfil, Açar, kalbe değince! Sesin öyle olağanüstü falan değil, İçinden geldiğince! Sesin öyle aydınlık, sağaltıcı, diri; Ama öyle genişliyor ki konuşunca! Her şey yerini bulacak dokununca; Bir şehri yeniden kuracak sanki! |