Gelinciklere Kan Bulaştı Sevda
Rüsva bir şehvetin ortasında can vermekmiş aşk
Asırlık çınarlar şahit Ah Kaç beden tüketmeli unutmak için Kaç yüzyıl sonra sadakatin darmadağın yatağı Aynada ki çizgilerin isyanında daha ne ölecek bu ruh Yitirmişliğin dalgalarında hayallerin cam kırıkıkları yırtar kanatları Öyle sessiz, öyle ürkek Öyle çaresiz, öyle korkak Susuyor Dilinde boğulan kelimelerle Bilmez can nasıl da üşür sesin serinliğinde Ansızın fırtına Ansızın yürek yarılması Nisan yağmurlarında ıslak kuşları unutup Mayısın budanmış kollarında ki kelebeklerde mi tükendi Yoksa hayatın selinde mi boğuldu bunca aşk Yeniden bir başka sar, sarmala Bir başka öp, kokla tıpkı ilk gibi dudağın kenarında yüzyıllık hasret Dirilmek Bir fısıltının, bir masalın, bir şiirin ucunda oysa Gelinciklere kan bulaştı sevda. |