GÜLÜMSETEN.....su sesinde özlediğim kadar şeffaf/sın sevgili..... anlamak içimden geliyor biliyorum/ki aşk sende kirlenmiyor beyaz bir kağıt üzerinde resimlenmiş gibi yahut ırmağın karşısında duran kozalaklar gibisin inanmak istemem kadar mühim aşk senin ardında çok güçlü duruyor şarkı söylüyor ayak atışlarındaki izler başına toplanan düş uyku hali şiirler gömüyor gözlerime............ her virgülden sonra hatırladığım kelimelerde ve bağdaş kurup başlamama izin veren noktada buluyorum seni üstü başı deniz kokan bir martıyla geliyorsun bazen şehirler/arası güverte kokan geceler ekiyorsun şiirlerime suya kaydırılan taşlar sekiyor mısralarda özlediğim çocukluğumun en savunmasız anında annem oluyorsun kafamı okşayan hayal meyal babam kokuyorsun iklim şaşkınlığım/da elimden tutup ardı sıra kayan yıldızlara götürüyorsun yaşımın utangaç çağında hiç büyümemiş gibi hep sende sayıklıyorum durmadan çocukluğumu buz dondurmalardan şatolar yapıyorsun eskicinin eskilerinde anlatıyorsun hayatı bir uçurtmanın lisanında kavrıyorum sayende özgürlüğü aklımın çocuk benzetmelerinde aklıyor/sun suçlarımı................ eskiden benzetmeler yapardım aşka dair şimdi aşkı sende öğreniyorum tüm bilmediklerim gibi kıyaslamalar dilimden çoğalıyor ve sana yoruluyor en güzel yorgunluklarım kaybettiğim zamanlar kirpik ucunda bir çiğ damlası ve o damlada seyrediyorum bulduğum kendimi............... eskiden yaşamadığım yaşantımı verene....alzye.... |