ÖTEKİ TOPRAKLARA..............her halk aşktır her aşk halktır.......... hangi lisanda seslensem anlarsın aykırı kelimeleri harfler coğrafyadan yollar kurar kılcal çizgiler üzerine ve her geçtiği yerde bir başka ırkın çocuklarıyla ağlar yalnızlığa...... merhaba adını sayıkladığım uzak toprağın azizi avucuna hasretlerin yağmurunu bırakıyorum kaç savaş kaç zulüm kaç aşksızlık delirdi ayrık asırlarda bir sen bir ben bir biz duymayalım diyorum acıyı sonsuz şarkılar yazarak sınırsız zamanlara kollarımız iki yana açık aynı havayı çekelim ruhlarımıza......... tenindeki rengi bana ver ben o renkte büyümek istiyorum yanağının ülkesinde barış adında bulutlar toplansın ben o bulutlardan yağan umutların olmak istiyorum belki doğruların farklı dinin tanrıdan ziyade yabancı ve belkide suyun gözünde gördüklerin bana çok uzak ihtimal yinede bilincimin insanında aynı giysiler içinde aynı beden/iz..... merhaba tutkuları sorgusuz uzaklar ağlarsam yani size uğramadan meleklerim son bir defa yıldızlı mektuplar atın binlerce uzaktaki acılara sırlar yenilir belki erik çiçekleri açtığında kuşlar uçar çocuklar pamuk şekerleri toplar ağaçlardan başaklar boy verirken bir sizden bir bizden çığlıklar düşer dünyanın rahminden kaybolmuş kadınlar yeniden hep yeniden çiçek açar denizler balıkların pulundan okşar yakamoz şiirleri ağlarsam yani size kavuşamadan şarkılarım bir besteye bindirin dünyayı ve son kez açılsın yelkenliyle bilmediklerime.......... ağır bir yorgunluktur dünyanın çektiği,bizden önce,bizden sonra....... |