KIŞIN ARMONİSİ DÜŞER SAÇLARINA..........bölüşülmüş vakitlerin tek bütün vakti/sin......! sağır soğuk yarılacak bir daha/ki ayda yağmurun keskin üflemesi doğacak topraktan aykırı düşler yalpalarken pus kokulu kışın uyanmasında ben senin sokak lambanın gölgesinde şiirler toplayacağım........ ne güzeldir resimler dikmek kar beyazına ıssız caddeler voltalar kışın şehrin yalnızlığını sarhoş şarkılar geçerken meyhane kokusundaki yoldan etrafında tel örgülü aşklar serilir umutların alkol ağlamalarında ve sızı kalır yaşamdan bir tek gecenin yosma siyahına ardına kadar açık bir şubat hapşırması kadar güzeldir seni kışta yaşamak üşüyen düşler vardır yurtsuz şehrin kanatlarında kaygılı terki yansımalar düşer kaldırımın ıslak yüreğine ve teninde yıkıla yıkıla özlerim kışın içinde kışın her vaktini........... paltosu kristal kıpırtılı camekanlar buğulu sevgili ne güzeldir o buğuda ellerinin izini görmek şimdi boyacı çocukların titremesinde kapanıyor sinemalar akşama düşen tiyatro perdeleri ağır küf kokusuyla açık hala argolu bir ayaz öksürüğü gibi dımdızlak soğuyor kış ve yüzüme düşüyor rüzgarın öyküsünde saçların....................... varoşlar çamurlu sabahların ezanına hazırlanıyor çocuklar lastik ayakkabıların donuk adımlarıyla düşecek yola deniz kıyısı şehir otomobillerle düşerken demir parmaklı bahçelere onlar soğuk kışı kaskatı dişlerle taşıyacak okula görüyorsun/ki sevgili o çok sevdiğim kış bile eşit olmuyor çocuklara ve masallar çokça anlatılır beyaz yada ıslak mevsim adına aşk ama aşk yüreklidir soğuk tabiatın gizlerinde bir kıyafette tek beden sevgililer akar tenha bilinmezde göz göze gelirken yürümenin basit bir yerinde dudaktan dudağa yarılır sarı sıcak ve akıcı zaman aklın bir yerinde tıkanır kalır sözcüklerden daha özgürdür öpüşmek o soğuk vakitlerde uzak bir melodi takılır gökyüzüne yıldızlar yoktur ama bulut ardında sevgiliye kırparlar kirpiklerini bahara daha çok ezanlar okunacaktır artık yani yaşam bu girintili çıkıntılı mevsimde sır olmaya çağıracaktır insanı......... sevgilim annem babam dostum yarenim kış güzelim senden kopardığım bir kış şiirinde balıklı mısralar yüzdürdüm sevgililere kestaneler çoktan kızardı sobalı evler bacalarından salıyor isli yorgunluğu dağınık sohbetler hala var sanırım bazı damların altındaki kış sıcağında bildiğim istediğim beklediğim bir hayat uyanıyor mevsimin ince pusunda şarkılar yine aynı insanlar kırılgan düşler maviden gri yanı/başımda ayarı sana kurulu bir saat ve dinliyorum kuşların mevsime değen kanat çırpmalarını................... kışı topluyorum şimdi en güzel sessizlikten........ |
bayılır insan.. Bana dense bayılırdım mesela :)
çok kocaman alkışladım sizi şair bey ,,çok !