b’eni yanıltmasın n’abiler nebiler gerçeği her dem sunarkenhayrettin taylan türk şirinde ilk ve yeni tarz… Letrik Tevriyesel tarz( letrizm harfçilik, tevriye, ikiden fazla anlam) y’arın uyandığında b’allarında geleceğin çiçeği aşka s’oluyordu y’ar s’andığımda umudun ceyizi kendi n’akışına s’üsleniyordu tango yapan h’atanın yeniden başlaması gibi yeniden gelmelisin yar’yüzüm sensin, sen sevdikçe artan hatırayım ay yüzünde g’oncaların büyür b’ağrımda aşka solfej çalar algının aba t’eli nergis gibi yürür istemek , gölgesiz yarınların slaytında oynanır kavuşmak 2… d’oldurulmuş sevi yurdumun öldürülmüş meleğin kan’adındaydı yaşamak s’esinde sırrım erir, iç gözüme iliklenir ilklerin çoşularla morfin gibi ünlemlerimi bitiren s’onlara gidiyor yalnızlığım kuş’atmıştı kan’atları , yeniden sızıyorum yüreğine güleç yüzünle geldiğin ilk kezlerin ilkine iklim oluyor demlerim s’öyleyemiyormuşum gibi y’ayılıyor ömrümün tüm sözcükleri 3… sevginin çizdiği hayatın bayatı olmaz ol v’akiler sönerken b’atan kalbimin kıyısında gem gemilerinin gidişine teslim olmak k’alabilirliğe c ‘ahit oldum feyzinle yürüdüm sevdaya yetişmeye gidişinin kıyametinde kopan yıldızın k’adınsal ışıltısında s’ustum tutku ve ümitsizlik tezatlarında g’ezdiriyor bizi yüreğimin en dibine b’atan s’özüne d’okunuyor yeniden sevmek yeniden doğmuş gibi yeniden sendeyim 4… içinde bulunduğun durumun uğur y’anısı y’anmıyor sensizliğe b’eni yanıltmasın n’abiler nebiler gerçeği her dem sunarken ilk hep d’okunuştu şimdi ilme s’arılmış mutlağın t’emel cümlesinde kul oldu öz’nem şimdi bilince çağrılmış kutsiyetin yüklemine vurgulanan öğeyim şimdiden daha şimdiyim, şimdi daha çok seviyorum |