Sırça Muammakaranlık geceler köprü olur, sırça muammaya zamanın hoyratlığı, savururken resimleri usumun nefesinde an...durur yaktığım kınanın kokusundaki...sır boşluğa bakan bilinmezliğin izlerinde saklı kalır hayat özümseyerek damla damla ayrışırken uçsuz bucaksız anlarda, saatler hükmünü yitirir siyah beyaz gökkuşağında kaybolan renklerimizi arıyorken... okusan... anlardın bilinmezliğin adımlarını duyma...// git sisler çöktükçe kaybolmaktayım... Merâl Özcan |
Tebriklerimle...