Ölüm Şehri
Geçmişlerde bir sabah; bugün gibi solgun,
Geceler, yağmur damlalarıyla ölüm saçıyor öylesine, Her gün yeni bir salâ yayılır şehrin çevresine, İkindi vakitleri ’cenaze’ diye duyurulur şehirlisine, Şehir sakinleri değil artık onlar, artık durgun. Her haberde ölüm beklercesine hazırlıklı; Hazırlığın, onlara yaşattığı bir yığın korku, Herkes kefen içinde görüyor birbirini; Herkes katil kılıklı. Şehrin saatleri ecele o kadar uygun, Saatler ölümü gösterir ya hep; Ve zamanın, elleri kanlı. |