''hangi pencerenin bakışı bu bayım''

Hangi pencereden sallanan el?
Hangi yorgun tebessüm?
Hangi ses,
kuytularında ağlayan alın yazısının?

Hangi masal bu bayım?
Hangi masum hikaye?
Hava soğuk,
üşür çocuk düşlerim...
Hadi,
biraz daha hayat at ateşe,
üşümesin mahzun gülüşlerim...

Düş yağıyor bu gece bayım,
İstanbul'un çıplak kaldırımlarına...
Düşlerim yağıyor usul usul...
Bir yalnız, bir serseri kalem gezinmekte bilinmezliklerimde...
Yazılmamış bir kitaba düşüyor şiirlerim...
Yasal acıların gölgesinde yıkanıyor ümitlerim...
Ve,
kaderinde gelecek nesillerin.

Sen bayım!...
hangi şarkının yitik nağmeleri gezinmekte kulaklarında?
nereden gelmektedir dudaklarındaki yorgun tebessüm?
Bilmez misin,
bu diyarlarda,
çoktan boğulmuştur aşk,
ten kuyularında...
Şarkılarla, şiirlerle gömülmüştür, bilmez misin?

Bilmez misin bayım,
açıktır kapılar bu diyarlarda,
ve,
şiirler yakılır ocaklarda...
Çocuklar ağlaşır, çocuklar haykırır, çocuklar kaybolur...
Yağmurları gizemlidir buraların,
rüzgarları,
şiirleri...
Alıp götürür çocukları bilinmezliklere hayat,
ve suç ortağı kirleri...

Artık ağlamıyorum bayım...

ağladıkça büyüyen gökgürültülü zamandan
bir çukur kazıyorum kendime
kırk tane ip uzatıyorum
oturaklı acılarımın içine...

Ve,
kendimi topluyorum her sabah,
inme inmiş kalemimin
ucu kırık harflerinden...

Güzel şiirdi.
Hüzünlüydü...
Anlamlıydı...
Şiirceydi...

Biraz katlettik şiiri ama,
şairinin affına sığınıyoruz artık...