Neden ağlıyorsun?

Sözlerinden, gözlerinden, saçlarından kelimeler toparladım yalnızlıklarımda...
Ve,
yeni,
başka,
tap taze bir aşk yaratma gayretinde, ümidinde, hasretindeyken gönlüm,
gözlerime yağdı çaresizlikler...
İşte,
o nedenle ağlamaktayım...

Neden ağlıyorsun?

Pembelerim vardı,
yeşillerim...
Gülün alı, göklerin mavisi, denizin laciverti...
Renklerim vardı parlak...
Renklerim vardı canlı...
Renklerim vardı heyecanlı...
Sen,
renklerimi öldürdün, griye boyadın gökkuşağımı...
O nedenledir dökülen gözlerimden...

Neden ağlıyorsun?
Mevsimlerim yok,
gelmez oldu göçmen kuşlarım...
İklimlerim yok,
doğmaz güneşim, uyanmaz toprağımda tohum...
Kurumuş çağlayan ırmaklarım, denizleri dalgasını yitirmiş, uçamaz martılarım...
Enlemim, boylamım, koordinatlarım kaybolmuş,
ben kaybolmuşum acıtan sözlerinde...
Bu nedenledir ağlayışım, kaybolduğum gözlerinde...

Neden ağlıyorsun?

Bekliyorum,
senden gelen rüzgarların son durağında...
Son yolcuyum, son kurbanı sevgisizliklerinin...
Yalanlarının, dolanlarının, çıyanların koynunda,
ağlamaktayım... Belki küçülür diye zaman....
Ve, dökülür belki nasırlı ellerimizden ayak uçlarımıza,
ayrılığa yazgılı korkularımız diyedir ağlamalarım...

Neden ağlıyorsun?

Sen,
ağlama dedikçe,
dönmekte nehirlerimin yönü yüreğime,
içimde biriktirmekteyim gidişlerini...
Bir şehrin,
yedi tepesinde sönen tüm ışıklarını toplamak,
yeniden yakmak ışıl ışıl...
Tüm karanlık sokaklarına aydınlıklar ekmek seher esintilerinde...
Ve,
seni yazmak göklerine, adını çizebilmek...
Ya da, kırılması ellerin, susması dillerin, ölmesi ümitlerin...
İşte bu nedenle ağlamaktayı...

Neden ağlıyorsun?

''hainliği bırakıyorsun öyle mi
öğlenden sonralarıma
gözlerime sürme diye
sürdükçe güzelleşiyorum sevgili
saçlarım daha bi sarı
gözlerim daha bi meriç bakıyor
yıkandıkça ateşinde
şerefelerden akarken ezan sesi
selimiye karşılıyor nefesimi
üç kez öptü babam sesimi
uyan kızım uyan
dışarıda yağmur var
baba toprağında huzur…''

İşte bu nedenle ağlamaktayım...

Sorma neden ağladığımı...

hayatımın rengini değiştirdin farkında değil misin ?

Ve,

merak ediyorum
sen neden ağlıyorsun sevgili
ben ıslık çalmayı bilmem ki…

Ben tebessümler derlemeyi,
hayal etmeyi başı ve sonu olmayan,
ümitler biriktirmeyi içimde salkım saçak,
sensiz yaşamayı bir de köşe bucak...
Bilemedim,
ondandır ağladığım...


Güzel bir şiir...
Etkileyici...