Sonra Hep BüyüOğluşuma.. Ağlasaydım çocuk Küsecekti yeryüzü Bir annenin, intikamına düşecekti gülüşler Şimdi günler renksiz çocuk Solgun kanatlı kuşların göçü Anlamsız bir bakış savurganlığı Dolaşır ortalıkta İçimin aynası, düştün dışıma Uzağıma Uzak ki gözlerden ibaret Kalan her şey yerli yerinde oysa Ah çocuk! İsyanın yeni yetme Cüssen, öfkene yabancı Büyü bir yaş daha Sonra hep büyü Gittiğin yerlerde Değişmez gerçek Sarmaşır özlemin,özlemimle Devrim Tülay 28 Eylül 2013 29.09.1996 - saat; 04.15 - Ömrümün ilkbaharı.. |