Uçurum Çiçeğidüşlerimin kuytusunda saklıyorsam seni ve ezberimden hiç eksik etmiyorsam, her sabah gözlerinin sıcağına dokunuyorsa gözlerim bir şey var diyorum... sesin bir kemandan dökülen hüzzam neden, neden böylesine sende kayboluyorum... hiç bir yasak bu kadar zorlamadı, hiç bir gülüşün huzuruna rehin kalmadım... vaktine yetişemediğim randevuların bütünü gelmiş geçmiş tüm baharların gülgünü, nefes nefes içime çektiğimsin, yaşama giydırdiğim ateşten gömlek gibi sen benim uçurum çiçeğimsin... güzel yüzünde yoğurur kendini acılar... ah yüreğimden yüreğine kolkola yürüyen yalnızlıklar, bir daha dünyaya gelebilmenin yakarışındayım ki ecele taşıdığım müzmin bir yara gibi kanlı gölgeler boyunca yakınındayım... Şiire sesiyle can veren ’SEVDALİNKO’ Hanımefendite teşekkürlerimle.. |