Meczup
bana kimsin diye sorma
beş milyarda bir taneyim biraz bahar biraz kışım bazen rüzgarın önüyüm bazen güzde pervaneyim bana kimsin diye sorma beş harfin içinde ki esir kırık romanda ki nesir hayatın sırtında yüklem tüm yanlışlara özneyim bana kimsin diye sorma sorduğun soruda gizliyim benim de göğüm mavidir ak’tan karadan geçerim bilirim börtü böceği havayı suyu toprağı günü geceye örterim bana kimsin diye sorma dünya’ya yoz kalmış gibi siluetimde nas gölgesi cevapsız sır bilmecesi yalanı yük tutmuş meçzup ortası yanık bir mektup benim de kanım kırmızı soğuk duvalar yalnızı sorma bana kimsin diye ha karun’m varis düştüm ha iğne ucunda bir sızı |
Şair ruhlu insanların sözleri ve konuşmaları zaten şiirdir.
Hiç bir şiiri iyi kötü diye ayırmam.
Her şiir şairinin yavrusudur.
Şair yavrusunu aslan veyahut kurt görür.
Kuzgun'un yavrusunu kartal veya bülbül gördüğü gibi.
Her şair şiirini yazarken yüreğinden ne fırtınalar kopmaktadır.
Kimse bilemez.
Fakat şair o fırtınaları şiir olarak gönüllere aktarabilir.
Ne mutlu o şaire...
............................ Saygı ve Selamlar...