İÇİMDEN KOPAN DAMLALAR
Bugün yüreğimden can kırıkları düştü
gözüm dekini damarımda kini sellere verdim yüreğim benliğimi aştı seni masalları gerçek sandı başımda dolanan yağmur bulutları sıyrılmadı beklediğim GÜNEŞ DOĞMADI isyan ile duam harmanlandı zikrimi fikrimi aldı dünyam da Arafatı yaşar kah af diler kah taş olmayı diler oldum sıcak yaralarımı meğer meçhuller ile sarmayı kanaat saymışım yaşam denen ince çizgide terazimi iyi niyetle suistimallere heba etmişim Bİ HABERSİZ kusurun en büyüğünü kalbini açmakla yapmışsan saydığın değerine paha biçemediğin seni enkaza çevirince günün birinde kulakların heves sözüyle sağır edilince koyarsın kendini dağların en tepesine bazen çağlayanların en dibine RUHUN ÇARMIHTA SÜZÜLÜR çiçeklerin ellerinde soldu mu yalın ayak gezersin dikenlerin üstünde gözünü kapatır simsiyah perde yer gök arasında biçare sindir elinde bir maşa eşelersin korları harlan sın yangınların diye sorar durursun kendine her çatı güllük gülistanlık-mıdır ki EY HAK AŞK NEDİR ? |
biz de merak ettik, biliyorsan söyle