SILAYA
koparılıp alındın benden,gözlerimdeki kalan suretini çizdim sol yanıma
sensiz geçen günleri urgan yapıp boynuma astılar hasretim gökyüzümde kara bi çarşaf dönmelisin bana yorgunum rüzgarlara tutun ,yağmurlara sığın kuruyor dilim damağım iki ayrı beden ,tek ruh yürür intiharın son adımına üflenir arkamızdan surun son günü anı gülüyoruz. gözlerimiz de söndürdük hayatın renklerini sevgimizi yaktık arkamızda koca bir yangın bıraktık ibret ola. yaşamın kanunu şart koşul değil,teslim edilmiş yürekmiş. kudretin varsa asıl kalbinde büyüyen ağacın dallarından kur salıncağını büyüt içinde kıpırdayan bebeğini çöz bağlarını belleğinden ,sonra duyup da inkar ettiğinden. dualarım kabul olunmayacak sandığınıza göğsümde yaşayan sılaya , ölüm kokan bağlarımda uçurtmalar uçuyorum çocukça bugün kelebeğim sevdiğimin sol yanında mutluluğun resmini bırakıyorum... SESSİZ ÇIĞLIK |
Bastığı yerde ayak izi bırakmayan var mı...
Yürekli kaleme, saygılarımla...