GÜNAH KİTABESİ’insanın birlikte saçmalayabildiği biri olmalı hayatında.birlikte güldüğü,aptallıklarına.insanın gülüşlerini paylaştığı biri olmalı hayatında,ağlamalarını..göz yaşlarını.. yoksa neye yarar ki nefes almak? ’ ... karartısına saklandım bu şehrin akıp giderken insanları yol boyu düşlerine paralel koparken kıyamet öldüğümü saymazsak kimse doğmadı bu şehirde şahadet getirirken kaldırımlar geceye ağzım yüzüm kan içinde çakal misal tuzlu yüzünü öptüğüm bir kadın sövdüğünde anasına avradına dünyanın dönüşünden daha hızlı dönerken başı birileri vardı peşimizde birileri katil birileri karardı önce birileri öldü yanı başımızda birileri polisti düştüler peşimize titrek elini tuttum beyaz kimse fark etmedi kimse gülmedi Tanrı bunu görmedi belki üstü başı dağınık bir yazıydı aşk kırık bir kalem ve kandan mürekkeple günah kitabesi diye alın çizgilerime tek solfej arya kimse soru sormadı kimse cevap vermedi kimse dinlemedi gök kuşağı çıkmadı mesela yağmur sonrası hiç görmedim hiç duymadım hiç.. ben aslında hiç doğmadım ben aslında hiç ölmedim ... ’insanın birlikte ölebileceği biri olmalı hayatında.çünkü ölüm öyle yalnız ki,ecelin karşısına yalnız çıkılmıyor.’ ... |