Birinci Yıldaha dün ; babamın kucağında büyütüyordum otuzlu yaşlarımı elimde kalem sırtımda annemin sıcak nefesi ile düşler şehri kuruyordum kendime daha dün ; arkası olmayan hayallerle çalardım akşamların kapısını yalnızlığın kirli yüzünü yıkatırdım sabahlara aşksa kalbimde uyuyan bir suçtu aramazdım suçlusunu şimdi ! zamanın cebinden sökülür umutlar bugün ; onaltı eylül ikibinonüç ve huzurun dumanı tüter ocağımda göğsünde uyuyup dizlerinde uyandığım biri var artık hayat bizim emrimizde gözleri günışığı yüreği aynam olan rabbimin hediyesi duam ... iyi ki vurmuşsun kıyılarıma !!! 16/09/2013 11;11 eMİNeYZAMAN |