Adalet tahtı çökmüş baktım heryer kalpazan
Zaman öylesi vahim yelkovan sanki gezen
Bir elki kainatı hatasız yazıp çizen
Akıl uçtu beynimden kanatlara bir dürdüm
Ben seni kaygısızca mutlu bahtiyar gördüm


Mühür kalemden korkar titrer sallanır düşer
Ben sakladıkça gölgem uzar toprağı deşer
Kul yaşarken acıyla ölü toprakta pişer
Hasreti acılarla ikisini bir dürdüm
Ben seni cenazemde mutlu bahtiyar gördüm


Baktığım pençereden kızıl bir güneş vurdu
Saçlarıma dolandı fikir tepemde durdu
Kıskandı kirpiklerim kaşlardan hesap sordu
Beynimin çanağında toparladım bir dürdüm
Ben seni yalanlarla mutlu bahtiyar gördüm


Öteler ötesinden geldim bir yere indim
Çocuklar gibi güldüm sabah oldu sandım
Baktım ki herşey yalan hemen sırtımı döndüm
Gündüzü gece ile matemlere bir dürdüm
Ay ile yıldızları mutlu bahtiyar gördüm


Şimşekler tırmalıyor süzülen bulutları
Falcılar falda arar Kaybolmuş umutları
Son yolculuk makbere kesilen biletleri
İkimizi yan yana aynı yere bir dürdüm
Ben gidince arkamdan seni bahtiyar gördüm


Yağmurlarda yangın var karıncalar korkuyor
İsli duvardan terli örümcekler sarkıyor
Bahçivan dallarımdan mor gülleri kırkıyor
Bağlarımda sümbülü goncalarla bir dürdüm
Güle batan dikeni mutlu bahtiyar gördüm

HARUN YILDIRIM